ภ.ง.ด.94 คืออะไร? ใครต้องยื่นภาษีครึ่งปี (ใกล้หมดเขต!)

สารบัญ

การยื่นภาษีเป็นหน้าที่สำคัญของพลเมืองผู้มีรายได้ และเมื่อเข้าสู่ช่วงครึ่งหลังของปี คำถามที่ว่า ภ.ง.ด.94 คืออะไร? ใครต้องยื่นภาษีครึ่งปี (ใกล้หมดเขต!) ก็กลายเป็นประเด็นที่กลุ่มผู้ประกอบอาชีพอิสระ พ่อค้าแม่ค้าออนไลน์ และผู้มีรายได้จากทรัพย์สินให้ความสนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นแบบแสดงรายการภาษีที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับรายได้ในช่วงครึ่งปีแรก และมีกำหนดเวลายื่นที่กระชั้นชิดเข้ามาทุกที

สรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับ ภ.ง.ด.94

  • ภ.ง.ด.94 คือ แบบแสดงรายการเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสำหรับรอบครึ่งปีภาษี (เดือนมกราคม – มิถุนายน)
  • ผู้มีหน้าที่ยื่นแบบฯ คือบุคคลธรรมดาที่มีเงินได้พึงประเมินประเภทที่ 5, 6, 7, และ 8 ตามประมวลรัษฎากร เช่น รายได้จากค่าเช่า, วิชาชีพอิสระ, การรับเหมา, และธุรกิจการพาณิชย์ต่างๆ
  • เกณฑ์รายได้ขั้นต่ำในการยื่นแบบสำหรับรอบครึ่งปี คือ 60,000 บาทสำหรับผู้มีสถานะโสด และ 120,000 บาทสำหรับผู้มีสถานะสมรส
  • กำหนดเวลายื่นแบบและชำระภาษีคือระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม ถึง 30 กันยายนของทุกปี
  • การยื่นภาษีครึ่งปีเป็นการทยอยชำระภาษี ช่วยลดภาระภาษีที่ต้องชำระจำนวนมากในครั้งเดียวตอนสิ้นปี และภาษีที่ชำระไว้สามารถนำไปเครดิตในการยื่นภาษีประจำปี (ภ.ง.ด.90) ได้

เมื่อใกล้ถึงกำหนดเส้นตายการยื่นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาครึ่งปี หรือ ภ.ง.ด.94 ในวันที่ 30 กันยายนนี้ หลายคนโดยเฉพาะกลุ่มฟรีแลนซ์, ผู้ประกอบธุรกิจส่วนตัว, และผู้ที่มีรายได้นอกเหนือจากเงินเดือนประจำอาจยังมีข้อสงสัยว่า ภ.ง.ด.94 คืออะไร? ใครต้องยื่นภาษีครึ่งปี (ใกล้หมดเขต!) และเหตุใดจึงมีความสำคัญ การทำความเข้าใจเกี่ยวกับแบบแสดงรายการภาษีประเภทนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อให้สามารถปฏิบัติหน้าที่ทางภาษีได้อย่างถูกต้องครบถ้วน หลีกเลี่ยงเบี้ยปรับเงินเพิ่ม และวางแผนการเงินได้อย่างมีประสิทธิภาพ การยื่นภาษีครึ่งปีนี้เป็นการชำระภาษีล่วงหน้าสำหรับรายได้ที่เกิดขึ้นในช่วง 6 เดือนแรกของปี (1 มกราคม – 30 มิถุนายน) ซึ่งออกแบบมาเพื่อแบ่งเบาภาระของผู้เสียภาษีไม่ต้องชำระเงินก้อนใหญ่ในคราวเดียวเมื่อสิ้นสุดปีภาษี

เจาะลึก ภ.ง.ด.94: ความหมายและความสำคัญของการยื่นภาษีครึ่งปี

การยื่นภาษีครึ่งปีเป็นกลไกที่กรมสรรพากรกำหนดขึ้นเพื่อช่วยให้การบริหารจัดเก็บภาษีเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และในขณะเดียวกันก็เป็นการอำนวยความสะดวกให้ผู้เสียภาษีสามารถบริหารจัดการภาระภาษีของตนเองได้ดียิ่งขึ้น

คำจำกัดความของ ภ.ง.ด.94

ภ.ง.ด.94 ย่อมาจาก “แบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาครึ่งปี” เป็นแบบฟอร์มที่กฎหมายกำหนดให้บุคคลธรรมดาที่มีเงินได้พึงประเมินบางประเภทตามที่ระบุไว้ในประมวลรัษฎากร ยื่นต่อกรมสรรพากรเพื่อสำแดงรายได้ที่เกิดขึ้นในช่วง 6 เดือนแรกของปีภาษี (ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ถึง 30 มิถุนายน) และชำระภาษีล่วงหน้าตามจำนวนที่คำนวณได้

วัตถุประสงค์หลักของการยื่น ภ.ง.ด.94 คือเพื่อทยอยชำระภาษี ซึ่งช่วยลดภาระทางการเงินของผู้เสียภาษีที่อาจต้องชำระภาษีเป็นเงินก้อนใหญ่หากรอไปชำระทั้งหมดในคราวเดียวตอนสิ้นปี (ในการยื่น ภ.ง.ด.90) โดยยอดภาษีที่ได้ชำระไปกับ ภ.ง.ด.94 นี้ จะสามารถนำไปหักออกจากยอดภาษีที่ต้องชำระทั้งหมดของปีนั้นๆ ได้ ถือเป็นการเครดิตภาษีที่ชำระไว้ล่วงหน้านั่นเอง

เปรียบเทียบความแตกต่าง: ภ.ง.ด.94, ภ.ง.ด.90 และ ภ.ง.ด.91

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น การเปรียบเทียบแบบแสดงรายการภาษีทั้งสามประเภทจะช่วยให้เข้าใจบทบาทของ ภ.ง.ด.94 ได้ดีขึ้น

ตารางเปรียบเทียบสรุปลักษณะของแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ภ.ง.ด.94, ภ.ง.ด.90, และ ภ.ง.ด.91
คุณสมบัติ ภ.ง.ด.94 ภ.ง.ด.90 ภ.ง.ด.91
ลักษณะการยื่น ยื่นภาษีครึ่งปี ยื่นภาษีประจำปี ยื่นภาษีประจำปี
รอบระยะเวลารายได้ 1 มกราคม – 30 มิถุนายน 1 มกราคม – 31 ธันวาคม 1 มกราคม – 31 ธันวาคม
ประเภทเงินได้ เงินได้ประเภทที่ 5-8 (มาตรา 40(5) – 40(8)) เงินได้ทุกประเภท (มาตรา 40(1) – 40(8)) เงินได้ประเภทที่ 1 เท่านั้น (มาตรา 40(1)) เช่น เงินเดือน
ผู้มีหน้าที่ยื่น ผู้มีรายได้จากค่าเช่า, วิชาชีพอิสระ, ธุรกิจ, การพาณิชย์ ผู้มีรายได้หลายประเภท หรือมีรายได้ประเภทที่ 2-8 ผู้มีรายได้จากเงินเดือนเพียงอย่างเดียว
กำหนดเวลายื่น 1 กรกฎาคม – 30 กันยายน 1 มกราคม – 31 มีนาคม (ปีถัดไป) 1 มกราคม – 31 มีนาคม (ปีถัดไป)

ใครบ้างที่เข้าข่ายต้องยื่น ภ.ง.ด.94?

ใครบ้างที่เข้าข่ายต้องยื่น ภ.ง.ด.94?

ไม่ใช่ทุกคนที่มีรายได้จะต้องยื่น ภ.ง.ด.94 กฎหมายได้ระบุประเภทเงินได้และเกณฑ์รายได้ขั้นต่ำไว้อย่างชัดเจนสำหรับผู้ที่มีหน้าที่ต้องยื่นแบบฯ ดังนี้

กลุ่มผู้มีเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(5) – 40(8)

ผู้ที่มีหน้าที่ยื่น ภ.ง.ด.94 คือบุคคลธรรมดาที่มีเงินได้ในช่วงครึ่งปีแรก (มกราคม-มิถุนายน) จากแหล่งรายได้ต่อไปนี้:

  • เงินได้ประเภทที่ 5 (มาตรา 40(5)): รายได้จากการให้เช่าทรัพย์สิน เช่น ค่าเช่าบ้าน, คอนโด, ที่ดิน, อาคาร, รถยนต์ หรือทรัพย์สินอื่น ๆ รวมถึงการผิดสัญญาเช่าซื้อ หรือสัญญาซื้อขายเงินผ่อน
  • เงินได้ประเภทที่ 6 (มาตรา 40(6)): รายได้จากวิชาชีพอิสระ 6 แขนง ได้แก่ การประกอบโรคศิลปะ (แพทย์, ทันตแพทย์), กฎหมาย (ทนายความ), วิศวกรรม (วิศวกร), สถาปัตยกรรม (สถาปนิก), การบัญชี (ผู้ทำบัญชี), และประณีตศิลปกรรม (ศิลปิน) ที่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบของเงินเดือน
  • เงินได้ประเภทที่ 7 (มาตรา 40(7)): รายได้จากการรับเหมาที่ผู้รับเหมาต้องลงทุนด้วยการจัดหาสัมภาระในส่วนสำคัญนอกเหนือจากเครื่องมือ เช่น การรับเหมาก่อสร้าง ที่ผู้รับเหมารับผิดชอบทั้งค่าแรงและค่าวัสดุ
  • เงินได้ประเภทที่ 8 (มาตรา 40(8)): รายได้จากการประกอบธุรกิจ, การพาณิชย์, การเกษตร, การอุตสาหกรรม, การขนส่ง หรือเงินได้อื่น ๆ ที่ไม่เข้าพวกกับประเภทที่ 1-7 ซึ่งเป็นกลุ่มที่กว้างที่สุด ครอบคลุมอาชีพสมัยใหม่จำนวนมาก เช่น พ่อค้าแม่ค้าออนไลน์, Youtuber, Influencer, นักเขียน, นักลงทุนในสินทรัพย์ดิจิทัล, นักแสดง, และฟรีแลนซ์ในสาขาต่าง ๆ

สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือ หากบุคคลใดมีรายได้จากเงินเดือน (ประเภทที่ 1) และมีรายได้ประเภทที่ 5-8 ร่วมด้วย บุคคลนั้นมีหน้าที่ต้องนำรายได้เฉพาะส่วนของประเภทที่ 5-8 มาคำนวณและยื่นแบบ ภ.ง.ด.94

เกณฑ์รายได้ขั้นต่ำที่กฎหมายกำหนด

ฯลฯ